8 نکته از تجربه ی بچه دار شدن در نروژ
من و خانمم به تازگی در نروژ صاحب فرزندی شدیم که علاوه بر شیرینی های خودش و انرژی جدیدی که به زندگیمون وارد کرد، باعث شد نکاتی از نروژ رو متوجه بشیم که تا الان کمتر راجع بهش اطلاع داشتیم. توی این نوشته دوست دارم این نکات رو به اشتراک بذارم تا شاید بشه ازشون الهام گرفت و توی ایران اجراشون کرد.
احتمال داره بدونین که نروژ یکی از کشورهای هست که درصد بالایی مالیات از درآمد شهروندها میگیره و تقریبا بین 25 تا 50 درصد بسته به میزان درآمد میتونه تغییر کنه. اما یکی از جاهای که این مالیات ها هزینه میشه روی فرایند بچه دار شدن و تحصیل و بزرگ شدن بچه هاست. در واقع اگر شما در نروژ کار می کنین و مالیات میدین، تمامی این امکانات در اختیارتون گذاشته میشه:
- تمام جلسات و معاینه های مادر در طول بارداری رایگان هست. در واقع به جز برای تست های اختیاری مثل تست غربالگری، تمامی جلسات سونوگرافی و آزمایش خون بدون هزینه هستند. حتی اگه دکتر به مورد خاصی مشکوک بشه و خودش تست و آزمایش بنویسه، اون ها هم رایگان خواهند بود.
- وقتی که روز زایمان فرا میرسه، در بیمارستان بستری میشین و بهتون بنا به درخواستتون اتاق یا سوییت خانواده میدن. در تمامی مراحل زایمان هم پدر حضور داره و کسانی که بچه ی اولشونه 3 روز باید توی بیمارستان باشند که خب تمامی این سه روز (یا هر تعداد روزی که دکتر تشخیص بده) برای مادر و فرزند رایگان هست اما پدر اگر بخواد بمونه باید شبی حدودا 400 کرون نروژ (تقریبا 40 یورو) پول بده. البته اگر شرایطی پیش بیاد که مادر مجبور باشه بیشتر توی بیمارستان بمونه مثل زردی گرفتن بچه، پدر هم میتونه بمونه و نهایتا پول 4 شب رو میده و بقیه شب ها رایگانه.
همچنین در طول روزهای بستری شدن بعد زایمان، دو پرستار که یکی مخصوص نوزادان هست در اختیار شما هستند و هم بهتون کارهای اولیه بچه مثل پوشک عوض کردن، شیر دادن، حمام کردن و … رو یاد میدن و هم اگه مشکلی برای بچه به وجود بیاد یا مادر احتیاج به استراحت داشته باشه و پدر نتونه از بچه نگهداری کنه، از بچه نگهداری می کنن.
این مورد برای ما که مادرمون اینجا نبود و این کارهای ساده ی نوزادان رو بلد نبودیم خیلی خوب بود و من رکورد دار عوض کردن پوشک بچه در چند ثانیه شدم!! (شوخی می کنم!) - تقریبا سه روز بعد مرخص شدن از بیمارستان، یک پرستار که قراره پرستار بچه باشه، میاد خونتون و هم شرایط خونه رو میبینه و اگه مشکلی داشته باشه بهتون میگه و هم حال روحی پدر مادر رو میپرسه. خیلی پیش میاد که پدر مادر به خاطر شب بیداری ها از نظر روحی خوب نباشن که پرستار آرومشون می کنه.
یه چیزی که اینجا یه سری افراد اشتباه بیانش می کنن اینه که پرستار میاد و اگه ببینه شرایط خونه بده بچه رو ازتون میگیره!!! چنین چیزی نیست واقعا! در درجه اول راهنماییتون می کنه و بهتون میگه چکار کنین. بدترین سناریو اینه که بهتون بگه و ببینه شما گوش نمی کنین و اهمیت نمیدین و بچه داره آزار میبینه که خب در اون صورت میتونن بیان تا زمان درست شدن ایرادات از بچه نگهداری کنن. - این پرستار و همچنین دکتر، تقریبا همیشه در اختیار مادر و نوزاد هستند! در واقع هر مشکلی پیش بیاد میتونین واسشون توی سایت پیام بذارین، بهشون اس ام اس بزنین یا اصلا زنگ بزنین! به جز نیمه شب ها که واسه تماس های اضطراری شماره ی مخصوصی هست، در طول روز پرستار و دکتر همیشه پاسخگو هستند.
- دولت ماهیانه حدودا 1600 کرون (160 یورو) به حساب مادر میریزه که برای هزینه های مصرفی بچه هزینه بشه. هزینه های مثل پوشک و شیر خشک ولی برای خریدن چیزهای بیشتر واقعا کافی نیست. حالا بعضی ها به این پول دست نمیزنند تا 16 سالگی بچه و اون موقع که پس انداز خوبی شده واسش هزینه می کنن.
- فرهنگ استفاده از کالاهای یکبار مصرفی اینجا خیلی زیاده و افراد جنس های کارکرده ی تمیز زیادی میذارن توی سایت که بفروشن. یکی از این جنس ها، کالاهای بزرگ مخصوص بچه هاست مثل کالسکه، تخت، صندلی ماشین و غیره. یهو میبینی کلی چیز در حد نو خریدی با نصف قیمت! هیچکس هم با اینکار مشکلی نداره
- توی سطح شهر جاهای که مناسب مادران شیرده یا پدرمادر کالسکه دار هست زیاد میبینی. مثلا توی پاساژهای بزرگ اتاق های شیردهی هست. دستشویی ها فضای مخصوص عوض کردن پوشک بچه دارن. اتوبوس ها وقتی مادر پدر با کالسکه میبینن سطح اتوبوس رو پایین میارن که بتونن راحت سوار بشن و خب البته که فضای مخصوص کالسکه هم توی مترو و اتوبوس هست.
- اگر مادر در شش ماه قبل از به دنیا آوردن بچه کار نکرده باشه، اداره ای به اسم NAV بهش حدودا 90 هزار کرون به خاطر دادن هزینه های مادر و فرزند میده که رقم خوبیه واقعا!
البته که اگه مادر کار کرده باشه میتونه مرخصی زایمان بگیره و سه ماه اول مرخصی حقوق 100 درصد میگیره و از ماه های بعدی ممکنه به 80 درصد نزول پیدا کنه. (البته این 80 درصد رو مطمئن نیستم)
خیلی دنبال این گشتم که بتونم نکته ی منفی پیدا کنم و اون رو هم اینجا بگم ولی واقعا چیزی پیدا نکردم!
شاید اگه چیز خاصی دیدم در ادامه ی این مقاله به عنوان بروزرسانی اضافه کنم.
امیدوارم بشه حتی بعضی از این نکات توی کشور ما هم انجام بشه که حداقل کمی انگیزه برای بچه دار شدن رو بالا ببره.
جا داره بگم سفارت ایران در نروژ هم در زمان انتشار این مقاله انسان های خوبی هستند و وقتی متوجه شدند ما اضطراری برای انجام مراحل اقامت و سفر به ایران برای دیدن خانواده احتیاج به شناسنامه و پاسپورت داریم، بالافاصله در روز تعطیل بهمون وقت اضطراری دادن و خیلی سریع بهمون تحویل دادن.