رزومه‌ی بد، خوب، حرفه‌ای و نکات آن
رزومه مثل ویترین یک مغازه است که میتواند باعث جلب نظر مثبت یا منفی شما نسبت به یک مغازه شود. تا زمانی که رزومه‌ی خوبی نداشته باشید نمیتوانید یک پوزیشن کاری یا تحصیلی را بدست آورید تا بتوانید توانایی های خود را به نمایش بگذارید. بنابرین باید بتوانید در یک رزومه خود را به خوبی معرفی و توصیف کنید تا در جایگاه مناسب خود قرار بگیرید.
رزومه چیست؟ و تفاوت آن با CV چیست؟
رزومه خلاصه ای از کارها و توانایی های شماست و به دو دسته‌ی کلی تحصیلی/ آکادمیک و کاری تقسیم میشود، نحوه نگارش هر دو شباهت های زیادی دارد اما تفاوت های اصلیی نیز با یکدیگر دارند.
کلمه‌ی CV در حقیقت مخفف Curriculum Vitae به معنای «معنای زندگی» است. و یک متن مستند طولانی درمورد کارهایی که تاکنون انجام شده است. CV هم همانند رزومه به دو دسته اکادمیک و کاری تقسیم میشود.
برای اینکه تفاوت رزومه و سی وی را بیان کنیم دو پاسخ میتوان داد.
پاسخ کوتاه این است که تفاوت این دو در طول متن است.
رزومه حداکثر ۲ صفحه است و این در حالی است که CV غالبا بین ۲ تا ۴ صفحه است.
و پاسخ طولانی این است که:
یک CV یک متن ثابت طولانی است که تمام کار هایی که شما کرده اید در طول زندگی را شامل میشود و مانند رزومه نیاز نیست برای هر موقعیت متناسب با آن تغییر کند. تمام جزئیات، دست‌آورد ها و… در طول زندگی و خصوصا حوزه تحصیلی را شامل میشود. متن CV فقط با گسترش دستاورد های شما تغییر میکند ولی رزومه هر زمان که شما برای یک شغل و یا یک پوزیشن یا یک شرکت دیگر درخواست میدهید میتواند تغییر کند.
چطور یک رزومه‌ی حرفه‌ای بنویسیم
برای نوشتن یک رزومه‌ی خوب کافیست از فرمت اصلی یک رزومه تبعیت کنیم و به برخی از نکات توجه ویژه ای داشته باشیم.
فرمت کلی یک رزومه به صورت زیر است این رزومه که رزومه‌ی مناسب برای یک دوره کارآموزی در دانشگاه university of wellington که از سایت همین دانشگاه تهیه شده است. هر رزومه متناسب با موقعیت شغلی یا تحصیلی و میزان تجربه میتواند به شکل های مختلفی تغییر پیدا کند:
قسمت شماره ۱:
همیشه در بالاترین قسمت رزومه در صفحه اول، نام نام خانوادگی و راه ارتباطی شخص نوشته میشود. در این قسمت لزومی به ذکر وضع تاهل، سن نیست. ذکر شدن محل زندگی و آدرس در صورتی که اثر مثبتی بر روی روند قبول شدن رزومه‌ی شما داشته باشد، اشکالی ندارد. در غیر این صورت لزومی ندارد. گذاشتن عکس فرد در این قسمت کار غلطی نیست ولی کار حرفه‌ایی نیز محسوب نمیشود
قسمت شماره ۲:
توضیح کوتاه راجع به خودتان و شخصیت خودتان. در این قسمت میتوانید خودتان را معرفی کنید. چه ویژگی های پررنگی در شخصیت شما وجود دارد. برای یک رزومه کاری باید بر روی قسمت توانایی کاری خود تاکید کنید برای رزومه تحصیلی توانایی های تحصیلی و ویژگی های شخصیتی که شما را از دیگران متمایز میکند.
قسمت شماره ۳:
از این قسمت تفاوت اصلی رزومه ها آغاز میشود. تفاوت یک رزومه‌ی کارآموزی، رزومه کاری، رزومه تحصیلی در این است که پس از معرفی خود فرد چه نکته ای حائز اهمیت است که اول بیاید و کدام نکات قابل صرف نظر کردن است.
رزومه فوق از آنجایی که برای کارآموزی نوشته شده و حاوی تجربیات کاری مرتبط نیست، ابتدا بر روی مهارت های رفتاری و مهارت های نرمِ فرد تاکید کرده.
قسمت شماره ۴:
در ادامه فرد توانایی اکادمیک، و تحصیلات خود را ذکر کرده است و در مورد هریک کوتاه توضیح داده است.
قسمت شماره ۵:
توانایی های کاری، کارهایی که قبلا انجام داده است را بیان کرده است. تجربیات، توانایی ها و نکاتی که یاد گرفته را ذکر کرده است. نکات مهم به صورت bullet یا موردی نوشته شده است تا راحت تر خوانده و فهمیده شود.
قسمت شماره ۶:
دستاورد های فردی، نشان دهنده توانایی های شما است با ذکر هر کدام و بزرگ نمایی کردن دلیل ذکر آن و اهمیت این موضوع، میتوانید بر روی ویژگی‌های شخصیتی خود که پیش‌تر به آن اشاره کردید صحه بگذارید.
قسمت شماره ۷:
تفریحات و علایق، جزئی از رزومه است که میتواند ذکر نشود. اما ذکر این مورد شما را به عنوان یک انسان برای فردی که رزومه را بررسی میکند توصیف میکند.
قسمت شماره ۸:
مرجع ها قسمت خوبی برای این است که در صورتی که کسی که رزومه را بررسی میکند با دیدن این ها مطمئن شود که این رزومه قابل قبول است در این قسمت نام افرادی که مرجع شما هستند، شماره تماس آنها و شغل آنها باید ذکر شود.
فرمت فوق یک حالت خاص و یک فرمت کلی جهت آشنایی با نوع نگارش یک رزومه است. حالا با چند مثال دیگر میتوان تفاوت رزومه های مختلف را بررسی کرد. و سپس چند نکته بسیار مهم در مورد رزومه و رزومه نویسی که باعث جدا شدن رزومه خوب و بد از یکدیگر میشود را ذکر کرد.
فرمت رزومه کاری:
اساس اصلی رزومه کاری، تجربیات و سابقه کار فرد است. بنابرین بجای اینکه در قسمت ۳، educational experiences ذکر شود یا skill ها را وارد کنید باید سوابق کاری خود را بنویسید. در مورد سوابق کاری مهم است که ذکر کنید در چه شرکت، و در چه پوزیشنی قرار داشتید و چه مدت در این پوزیشن قرار گرفتید. در یک خط شرکت خود را توضیح دهید و در ادامه ویژگی های مثبتی که در آن شرکت داشتید را بنویسید. کارهایی که در آنجا انجام دادید را مورد به مورد ذکر کنید.
در قسمت های بعد به ترتیب فعالیت هایی که برای شما مورد اهمیت است را ذکر کنید. مدرک تحصیلی، دستاورد ها، کارهای داوطلبانه و مهارت ها. هر یک که برای شما اهمیت بیشتری دارد را حتما بنویسید.
رزومه آکادمیک:
در هنگام نوشتن رزومه آکادمیک اولویت موارد به صورت: پیشینه تحصیلی، مقالات منتشر شده، مدرک های تحصیلی، پیشینه شغلی، دستاورد ها و فاند های کسب شده برای مطالعات است و قسمت های اختیاری عضویت در انجمن ها، کارهای اختیاری انجام شده و علایق است. ذکر نام رفرنس یا مرجع اکادمیک در این مرحله تاثیر مثبت و بسیار خوبی دارد. به عنوان نمونه یک سی‌وی کوتاه شده از دانشگاه university of wellington را بررسی میکنیم. این رزومه را با مورد قبل مقایسه کنید.
برخی از نکات مهم در مورد نگارش رزومه
فونت:
اینکه از چه فونتی برای نگارش استفاده کنید یک مسئله سلیقه ای است اما دقت کنید از فونت خوانا و سایز صحیح استفاده کنید.
بولد کردن و بولت گذاری:
از نشانه های زیاد استفاده نکنید، ولی تا جایی که ممکن است نکات مهم را بولد کرده و موارد مهم را به صورت موردی ذکر کنید، از توضیح بی مورد بپرهیزید.
رزومه را تا حد امکان کوتاه نگه دارید:
در مورد نگارش یک رزومه، لزومی ندارد تمام تجربیات خود را ذکر کنید تجربیات مهم و مرتبط به پوزیشن شغلی یا تحصیلی که برای آن اپلای میکنید را در رزومه نگه دارید تا شانس کامل خوانده شدن رزومه شما افزایش پیدا کند. رزومه جای فروتنی یا فخر فروشی نیست. همان اندازه که مهم است رزومه خود را با دروغ پر نکنید لازم است حقیقت را کوچک نشان ندهید و تمامی ابعاد شغل و کاری که تا کنون کرده اید را بیان کنید.
ترتیب زمانی را رعایت کنید:
برای نوشتن ترتیب شغل ها یا دستاورد ها روش های مختلفی وجود دارد، اما رایج ترین آن ترتیب زمانی است. نوشتن بر اساس ترتیب زمانی کم ریسک ترین و مناسب ترین شیوه است. این ترتیب را رعایت کنید مگر آن‌که لازم باشد به صورت اولویت مهارتی بنویسید، هرچند این روش ممکن است به خواننده این حس را منتقل کند که چیزی را مخفی میکنید.
رزومه را ساده نگه دارید:
رزومه یک فرمت ثابت دارد و فرد خواننده (درصورتی که بصورت اتومات و ماشینی نباشد) روزانه صدها رزومه را بررسی میکند و مایل است در کمترین زمان بیشترین اطلاعات را بدست آورد پس فرمت رزومه را ثابت نگه دارید.
برای نشان دادن سطح خود در یک مهارت از ستاره یا درجه استفاده نکنید:
برای یک مهارت با ذکر سه سطح حرفه ای، متوسط، مبتدی میتوانید سطح خود را نشان دهید یا برای یک زبان با ذکر سطوح زبان اصلی، سطح پیشرفته، سطح متوسط، سطح مبتدی میتوانید سطح خود را توضیح دهید. اما استفاده از درصد هایی مانند زیر، اشتباه است. زیرا شما به سختی میتوانید سطح ۱۰۰ درصد را تشخیص دهید بنابرین نمیتوانید سطح خود را خودتان تعیین کنید و این درصد دهی میتواند شما را در جایگاهی پایین تر یا بالاتر از جایی که واقعا هستید نشان دهد. کافیست در این موارد به سطوح مذکور اشاره کنید. درصورتی که به مرحله مصاحبه رسیدید و آن مهارت مورد نظر بود، در مورد آن از شما سوال خواهد شد.
فرمت رزومه را به گونه ای انتخاب کنید که خوانا و قابل فهم با یک نگاه باشد:
رزومه هایی که در این مقاله میبینید برای اینکه مطلب بیشتری نشان داده شود برخی از فاصله ها حذف شده است. در نوشتن رزومه خود سعی کنید قسمت ها کاملا از هم جدا باشد و هر قسمت خوانا و قابل بررسی با یک نگاه باشد.
در انتها
لیستی از تمامی شرکت هایی که برای آنها اپلای میکنید، بازخورد آنها و مرحله ای که در آن رد میشوید تهیه کنید. این کار به شما کمک میکند که متوجه نقطه ضعف خود شوید و درصدد حل آن برآیید. و با اپلای های پشت سر هم و بی هدف، روحیه‌ی خود را از بین نبرید. رزومه خود را مرتبا اپدیت کنید و هر بار که برای شرکتی ارسال میکنید با توجه به پوزیشن آن شرکت و نوع شرکت تغییرات لازم را در آن به وجود آورید.
براتون آرزوی موفقیت میکنم ??